Konferencja.
Data publikacji 30.09.2009
W dniu wczorajszym tj. 21.09.2009 r. o godz. 10:00 w Komendzie Miejskiej Policji w Toruniu przy ul. Grudziądzkiej odbyła się KONFERENCJA NA RZECZ BEZPIECZEŃSTWA DZIECI I MŁODZIEŻY W INTERNECIE.
W dniu wczorajszym tj. 21.09.2009 r. o godz. 10:00 w Komendzie Miejskiej Policji w Toruniu przy ul. Grudziądzkiej odbyła się KONFERENCJA NA RZECZ BEZPIECZEŃSTWA DZIECI I MŁODZIEŻY W INTERNECIE.Celem organizowanej konferencji było przekazanie profesjonalnej wiedzy nauczycielom i pedagogom ze szkół naszego w powiatu na temat działań edukacyjnych i profilaktycznych w zakresie problematyki coraz bardziej rozpowszechniającego się zjawiska cyberprzemocy, przemocy rówieśniczej z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych.
Konferencja była również okazją do wymiany pozytywnych praktyk dotyczących działań na rzecz bezpieczeństwa dzieci i młodzieży przez szkoły i jednostki policji.
Gośćmi specjalnymi byli:
- Pani Mariola Tuszyńska Rzecznik Praw Ofiar Urzędu Marszałkowskiego Województwa Kujawsko - Pomorskiego
- Pani mgr Dominika Łęcka socjolog zdrowia i choroby, pedagog i terapeuta systemowy.
Organizatorem konferencji jest Komendant Miejski Policji w Toruniu podinsp. mgr Wojciech Machelski.
Współorganizatorzy:
Materiały edukacyjne dla każdego z nauczycieli przekazała Fundacja Dzieci Niczyje.
MOTTO KONFERENCJI:
ŚWIADOMA SZKOŁA TO ŚWIADOMI I REAGUJĄCY DOROŚLI.
W związku z docierającymi do Policji sygnałami związanymi z zagrożeniami internetowymi dotyczącymi dzieci i młodzieży postanowiliśmy zorganizować konferencję dotyczącą BEZPIECZEŃSTWA DZIECI I MŁODZIEŻY W INTERNECIE.
Założeniem naszym było podzielenie się naszymi doświadczeniami, informacjami i problemami pochodzącymi głównie ze strony pedagogów, nauczycieli, rodziców jak i samych dzieci.
W dobie szybko rozwijających się mediów i informacji szczególnie w Internecie czuliśmy się zobowiązani, aby zorganizować takie spotkanie, na którym mogliśmy zasygnalizować problem, o którym warto mówić z samymi dziećmi, ale i co najważniejsze my musimy mówić o tym ze sobą.
Zadajmy sobie pytanie. Dlaczego uczymy dzieci przechodzić przez jezdnię. Odpowiedź brzmi, bo wiemy, że jest to niebezpieczne. Tak jest też z tysiącem sytuacji, których jako ludzie dorośli mamy świadomość. Wszystko po to by chronić nasze dzieci. Wszyscy zauważamy różnicę pokoleniową. Obecne pokolenie wydaje się posiadać wyjątkową inteligencję techniczną. Dziś 2 latkowi wiele nie trzeba tłumaczyć jak się posługiwać pilotem od telewizora lub satelity. Trzylatek lepiej niż jego rodzice wie jak grać w komputerowe gry. My dorośli jak się okazuje nie do końca mamy świadomość zagrożeń jakie mogą spotkać nasze dzieci w Internecie. Nie mając świadomości nie możemy naszych dzieci uczyć, ostrzegać i im zapobiegać. Różnica pokoleń sprawia też, że często przez brak świadomości nie mamy systemu pomocowego. Jak uczyć nasze dzieci czego unikać lub pomóc gdy już zajdzie taka potrzeba. Jako dorośli pretendujemy do miana decydentów o życiu naszych pociech. Tymczasem nie posiadając systemu szybkiego powiadamiania nie będziemy w stanie tego zrobić. Dzieci i młodzież w tej kwestii są o krok przed nami. Dzięki sieci potrafią sobie przekazywać najróżniejsze strony nawet niejednokrotnie dla żartu adresy niebezpiecznych stron. Tymczasem my tracimy nad nimi kontrolę. Uczmy siebie i innych rodziców jak zakładać programy filtrujące, korzystajmy z nowości, szukajmy rozwiązań, aby mieć kontrolę na jakie strony wchodzi dziecko. Uczmy się, że komputer powinien stać w ogólnie dostępnym, aby było wiadomo ile czasu nasze dziecko korzysta z sieci i jakimi stronami się interesuje. Zakładajmy komputerowe filtry rodzicielskie i ograniczenia czasowe.
Miejmy świadomość, że dzieci w sieci mogą natknąć się nie tylko na pedofili i strony pedofilskie oraz przemocy seksualnej. W Internecie mogą natknąć się również na strony sekt i grup psychomanipulacyjnych w tym o charakterze rasistowskim, ale i na egzekucję ludzi, znęcanie się nad zwierzętami, instrukcję samobójcze, jak się odurzać i narkotyzować ogólnie dostępnymi środkami.
To wszystko powoduje, że szybko musimy opracować odpowiednie procedury działania wśród dorosłych- odpowiedzialnych za wychowywanie dzieci. Nie oczekujmy, że zrobią to za nas nauczyciele informatyki.
W szkole również musi być monitoring tego co dzieje się jeśli dzieci mają możliwość korzystania z sieci.
Dajmy samym dzieciom instrukcje i narzędzia ( numery telefonów, stron internetowych- instytucji które im pomogą tj. helpline, dzięki którym będą unikać zagrożeń lub będą wiedzieć jak się zachować w sytuacji kiedy natkną się na przemoc w Internecie. Pamiętajmy, że napotkane sceny przemocy mogą spowodować ogromne spustoszenie w psychice dziecka. Miejmy świadomość, że nie ukrywajmy tego co trudne. To od nas dzieci oczekują pomocy. Brak reakcji obniża nie tylko nasz autorytet , ale i naszą wartość w oczach dziecka.
 |  |  |
 |  |  |